Listopad

Przyszedł nie wiadomo kiedy, nie wiadomo skąd. Listopad. Przywitał nas Świętem Wszystkich Zmarłych, zadumą, łzą w oku, tęsknotą za tymi których nie ma ale i również przywitał nas piękną pogodą. Typowa Złota Polska Jesień, a wraz z nią chęć zmian, chęć odświeżenia umysłu, mieszkania, życia...

Już taki typ ze mnie, że kiedy mam w mieszkaniu, szafach bałagan, to i w duszy i głowie dobrze się nie dzieje. Jakoś ten otaczający mnie rozgardiasz wpływa na mnie paskudnie. Nie umiem zaznać spokoju pomiędzy otaczającymi mnie rozrzuconymi brudnymi talerzami, ubraniami, lepiącą się podłogą, kłaczkami z kurzy fruwającymi po podłodze. Nie mówię, że  u mnie wszystko jest na błysk i poustawianie równo jak od linijki, bo przy Antku jest to możliwe jedynie wtedy kiedy on sam śpi. Są dni kiedy udaję, że nie widzę bałaganu w domu, ubrań wypadających z szafy, gdy tylko uchylę drzwi, zmywarki czekającej na wypakowanie, prania wychodzącego z łazienki. Tak ,zdarzają się takie dni. Wtedy zwykle dopada mnie niemoc, mały kryzys, gorsze chwile. Jednak najlepiej mi kiedy wszystko mam ogarnięte. I wcale te porządki nie zajmują całego dnia jak Wam się może wydawać. Wystarczy dobra organizacja i wysprzątanie mieszkania (niemal generalnie) zajmuje mi 1,5-2,5 godz. Raz w tygodniu takie porządki w zupełności wystarczają, później pół godzinny dziennie zajmuje mi odkurzanie, mycie podłóg i przetarcie kurzy.  Sprzątanie mieszkania, względny ład i porządek poprawiają mój stan psychiczny. Jestem spokojniejsza, mniej nerwowa.  Kiedy w mieszkaniu panuje ład, aż chce mi się pięknie umalować, ubrać. Od razu cała prezentuje się lepiej ;D 

Typowa gosposia - haha- tylko taka trochę nowoczesna, bo z pudrem na twarzy, mascarą na rzęsach, czerwienią na ustach i ze ścierą i mopem w ręce.  

Staram się wstać o 7-7:30 ogarnąć mieszkanie i siebie, zacząć robić obiad, by od 10 mieć już czas dla Antka, na zabawy z nim, spacery i wygłupy. Czas dla nas, dla mamy i syna.

Jesień przyniosła ze sobą chęć zmian, odświeżenia generalnie szaf, ubrań. Pozbycia się staroci, które zalegają, ciążą i przeszkadzają. Przyniosła też chęć zmian, małych i dużych. Myślę nad zmianą wystroju pokoju, może pomalowaniem mebli. Nad ujednoliceniem wszystkiego, by przestało być pstrokato i przytłaczająco, a zaczęło być przejrzyście i lekko.  Wertuje, przeglądam internety by znaleźć coś, co niskim kosztem nada świeżego powiewu naszym metrażom.  Dlatego by móc ewentualnie działać, zmieniać, przestawiać, muszę uporządkować sterty ciuchów, zabawek, wszystkich przydatnych pierdół by bez zbędnego bagażu zacząć realizować swe plany ;)

A teraz uciekam na spacer z mym Chłopcem Złotym!

Miłego poniedziałku ;*