Jadę na rowerze...

Do napisania tego postu zbierałam się dłuuugi czas. .  Problem polegał na tym, że rowerek biegowy, który Antoni otrzymał na Święta Wielkanoce, początkowo w ogóle go nie interesował. Bałam się już, że okaże się on zbędny i tylko będzie zajmował miejsce w naszym 44metrowym mieszkaniu. Pierwsze podejście - guz, płacz, zero wyczucia, zero większego zainteresowania, zero chęci.

Drugie podejście, kupiony kask, chwila radości i płacz, bo nie wychodziło nic.

Trzecie podejście płacz.

Odpuściłam, schowałam rower głęboko do szafy  i zaczynałam myśleć, że albo coś z nim nie tak albo Antek jeszcze nie jest na niego gotowy.

Antek jest dużym chłopcem, jak porównuję go czasem ze znajomymi 2,5 - 3 latkami. 

Duża stopa, większy rozmiar ubrań, więc zaczęłam myśleć, że może siodełko ma za nisko przymocowane...

Rowerek firmy Pilch, urzekł mnie wyglądem, kolorystyką i faktem, że jest eko! 

Drewniana biegówka to było to o czym marzyłam od kilku ładnych miesięcy. Porównując ten model z innym, jego cena jest bardzo przystępna, jak na wysoką jakość, którą oferuje nam firma. 

Maksymalna waga dziecka to 20 kg. Minimalna wysokość siodełka to 31 cm, a maksymalna to 41. 

Właśnie takie parametry mnie interesowały. 

No ale pewnie myślicie sobie, co ja mogę wiedzieć o rowerku skoro kurzył się w szafie?

Nastąpił nieoczekiwany zwrot akcji. Pewnego dnia, załadowałam Antka do wózka, rowerek wrzuciłam na ramę ( jest tak lekki i poręczny, że spokojnie mogę brać go razem z wózkiem - 2,8kg),  aparat na szyję i heja poleciałam w miejsce mało uczęszczane z równym asfaltem.

I co?

I okazało się, że dziecko zaczęło kumać. Nie jeździ jakoś super szybko, bardziej powiedziałbym, że wolno i ostrożnie ( w dodatku w drugiej ręce trzymając ciastko, którego za żadne skarby oddać nie chciał), ale jeździ! Pełen radości i uśmiechów pozował mi do zdjęć. Zobaczcie sami!

Tu macie dowód jak lekki jest rowerek. Antek sam nosił go za jedną rękę (!!!!)!

A Wy lubicie drewniane biegówki?