Matka kontra matka.

Jak czasem czytam blogi czy  słucham rozmów matek na placach zabaw, to ręce mi opadają...
Jedna lepsza od drugiej...
Tyle zawiści, krytyki, braku tolerancji...
Co z Wami matki!?!?

Śpisz z dzieckiem w łóżku?
O Boże, przecież to zabiera intymność w związku!!!
Pozwalasz dziecku, spać samemu w łóżku?
O Boże, przecież to takie maleństwo, które potrzebuje czułości i bliskości!
Karmisz piersią?
O rety, to takie niesmaczne, uciążliwe, okropne!
Karmisz mlekiem modyfikowanym?
No jak możesz! Przecież to świństwo i idziesz na łatwiznę!
Twoje dziecko już chodzi?
Przecież to za wcześnie! Powinnaś go przywiązać do łóżeczka by przed rokiem, nie postawił pierwszych kroków!
Twoje dziecko jeszcze nie chodzi?
Chyba coś z nim nie tak, lepiej idź do lekarza!
Szczepiłaś swoje dziecko?
Ale jesteś nieodpowiedzialna! Przecież teraz tylko czekać na powikłania!
Nie szczepiłaś swojego dziecka?
Co z Ciebie za matka! I co teraz? Tylko czekać, aż zachoruję!
Wracasz do pracy po macierzyńskim?
Wyrodna matka. Posyła swoje dziecko do żłobka, bo kariera się dla niej liczy!
Zamierzasz siedzieć z dzieckiem, aż pójdzie do przedszkola?
Wyrazy współczucia. Kura domowa, zaszyta w domu. Kobieta niespełniona, nieszczęśliwa, zakompleksiona.


Kiedy szukasz porady, wsparcia, dodania otuchy zwykle jej nie spotkasz.
Otrzymasz jednak dawkę lęku, niepokoju czy strachu...

Kurcze, moje dziecko nie śpi po nocach, płacze, jestem zmęczona,kiedy to minie?
Och, nie wiem. Nie miałam takiego problemu, moje dziecko spało całe noce odkąd skończyło tydzień. Może coś jest nie tak z Twoim dzieckiem, że ciągle się budzi!

Kurcze, moje dziecko ma gorączkę, dreszcze,... nie wiem co się dzieje, zaczynam się niepokoić...
Nie chcę Cię straszyć ( mój ulubiony tekst) ale gorączka prowadzi do..... syn koleżanki, siostry, wujka, brata taty przy takich objawach, prawie umarł, bo....!

Nie wspomnę o sprzeciwianiu się każdej czynności, rzeczy, metodzie wychowania jaką stosuje dana matka...
Och lubię chustonosić.... - O nie, to nie dla mnie, po co przyzwyczajać dziecko.
Karmienie piersią to dla mnie....- Oj nie, to obrzydliwe. Ciągłe przywiązanie do matki. Wolę mm.
Cieszę się, że idę do pracy...- Co?!?! Co w tym radosnego! Nie, nie, ja jestem prawdziwą matką daje siebie dziecku w 100%.

Mamy wrzućcie na luz. Dajcie spokój.

* Matka chce karmić swoje dziecko do 4 roku życia? Niech karmi. Co Ci do tego.. Nie krytykuj jej. Możesz mieć swoje zdanie, ale zachowaj je dla siebie, a nie wygłaszaj tej matce teorii na ten temat.

* Matka chce karmić mlekiem modyfikowanym? Ok. niech to robi. Nie każda z nas czuje się stworzona do karmienia piersią. To, że kobiety podają swoim maluszkom mleko modyfikowane świadczy o tym, że są gorsze? Że mniej kochają swoje dzieci? No litości! I dziwić się później, że matki popadają w depresje, bo nie karmią piersią... jak taka nagonka na nie jest to co się dziwić.

* Rodzice śpią razem z dzieckiem w łóżku? Jeśli im to pasuje i obojgu to nie przeszkadza, to czemu Tobie ma to przeszkadzać?  Jeśli wszyscy są szczęśliwi to niech śpią sobie razem.

Niektóre matki podczas rozmowy, stosują ( jak to nazywam) metodę monologu.
Tylko one zachwalają swoje piękne, uzdolnione dziecko, a Was zbywają.
Kiedy chcecie powiedzieć choćby zdanie o swoim maluszku, one Was zagadają, bo i tak ich dziecko jest lepsze, fajniejsze, mądrzejsze. Generalnie więc, to one mówią, a Wy słuchacie i macie się uśmiechać, przytakiwać, podziwiać, nie odzywać.



Rozumiem i nie mam nic przeciwko jeśli daje się rady. Lekko i grzecznie wyraża się swoje zdanie w sposób taki by nie urazić tej drugiej osoby.  Wskazówki są ważne, nieraz z nich korzystałam, nieraz zmieniałam zdanie, bo ktoś otworzył mi oczy i pozwolił mi spojrzeć na coś z innej perspektywy. Jednak jeśli rozmawiam z kimś, a słyszę ciągłą krytykę, ciągłe usilne pokazywanie, że tylko ta druga strona ma rację, a ja jestem młoda mamą, która o niczym pojęcia nie ma, to szlag mnie trafia i ręce mi opadają... Często i ja mam przeciwne zdanie rozmawiając z innymi mamami. Często nie zgadzam się z nich metodami wychowawczymi. Jednak póki nie jestem zapytana o zdanie w tej kwestii, nie odezwę się. A kiedy już mam taką możliwość, nie krytykuję, a mówię, że u nas sprawdza się inna metoda i nie widzimy potrzeby by ją zmieniać.  Każdy szuka swojego złotego środka, każda z mam chce uszczęśliwić swoje dziecko na swój sposób. Nie przeszkadzajmy im w tym, nie krytykujmy. Dajmy porady takie, by czuły, że mają w nas wsparcie. Niestety przez zawiść i brak tolerancji, moje grono znajomych mam jest bardzo wąskie, jednak niestety wolę mieć ich garstkę niż stado fałszywych.


I wiecie co? To nie tak, że sama jestem idealna, bo jeszcze niedawno, ( czasem specjalnie) kąśliwie komentowałam różne postępowania...  Jednak od jakiegoś czasu staram się zachowywać je dla siebie, bądź dyskutuje na ich temat z mężem czy najbliższymi. Nic mi do tego jak inny wychowują swoje dzieci, prowadzą domy, układają swoje życie. Cieszę się, że ja jestem szczęśliwa, uczę się na swoich błędach i cieszę się, że je popełniam. Staram się żyć tak jak podpowiada mi serce i kieruję się instynktem w wyborze wszelkich decyzji. Raz z większym, raz z mniejszym skutkiem.;)