Co u nas?

Żyjemy, rośniemy ;)

Antoni wydaję się być, już "bardziej obudzony". Potrafi po karmieniu, leżeć, patrzeć, obserwować, nawet 1,5 godziny, po czym sam zasypia ze znudzenia ;)
Spokojnie po porannym karmieniu, pozwala mi się umyć, umalować, ubrać. Z przygotowaniem śniadania jest różnie. Zależy ile trwa moja poranna toaleta, jak za długo, to muszę najpierw wrócić i przytulić moje ciepłe małe ciałko.

Niestety, jak jedno idzie dobrze, tak zwykle drugie idzie źle.
I o ile Antałek jest grzeczny w dzień, zajmuje się sobą, o tyle w nocy daje mi popalić. Zasypia około 22- 23, wstaje o 2:00- 2:30 i po karmieniu, zasypia na pół godziny i krzyk. Czasem jest tak, że już nie śpimy do rana. Nie wiem co jest grane, ale czasem mam dość.  Tak jak dziś. Płakać mi się chciało ze zmęczenia, powoli traciłam cierpliwość. Liczyłam do 10, by się uspokoić i na nowo, nosiłam, tuliłam, śpiewałam. Zasnął o 6 rano, na 1,5 godziny w  naszym łóżku, ja razem z nim.

Na spacery chodzimy codziennie. Dziś mimo, że pada deszczyk, też wyjdziemy- trzeba się hartować!
W mieszkaniu okno zawsze otwarte. Jeśli na dworze jest ciepło, otwarte jest w pokoju, w którym jesteśmy. Jeśli jest zimniej, w drugim pokoju, przez co chłodu w pokoju, w którym przebywamy nie czuć, ale jest przyjemnie.

U mnie nic szczególnego się nie dzieje. Na wadze mam już -14 kg.  Więc zostało mi 6kg, do zrzucenia, plus to co miałam jeszcze przed ciążą, a tego jest w cholerę!! ;P
Karmię nadal piersią, ale znowu coś nie Halo jest. Prawy sutek bardzo mnie swędzi, jest jasno różowy. Podczas karmienia, na początku odczuwam lekki dyskomfort, lecz później jak Antałek ssie, sprawia mi to (?) przyjemność ( ?) - chodzi o to, że podczas ssania, jakby lekko " drapie" mi tego sutka i odczuwam ulgę. Mam nadzieję, że grzybica nie wraca. U Antoniego nie widzę pleśniawek. Codziennie wymywam mu buźkę przegotowaną woda, na pieluszce tetrowej ( porada babci).

Moja dieta nie jest taka zła jak myślałam. Jak zwykle, panikowałam niepotrzebnie. Kupiłam mleko sojowe, więc kawa inka z mleczkiem jest tak samo ( jak dla mnie) pyszna jak z mlekiem normalnym. Posiłki również nie są takie złe jak myślałam. Zaczęłam jeść dania lekko smażone- Antałkowi nic nie jest, więc co jakiś czas, by nie jeść monotonnie, skuszę się na to.  Jemy więcej zupek, więc jest zdrowiej. Korzysta na tym i Arek. Zdrowo się odżywiamy ;).

Tymczasem spadam wieszać pranie i ogarniać mieszkanie.
A już niedługo czeka mnie dddddłłłuugoo wyczekiwane spotkanie z Maryś i Ulą ;) Ach ! Cud miód!