Womar i #nicminiewisi ;)

Pamiętam czas, kiedy na świecie pojawił się Antek. Malutka istota całkowicie uzależniona od rodziców. Karmienie piersią, nadało magicznej więzi miedzy mną a Antkiem. Później rozkochałam w sobie chustę, która była zbawieniem, kiedy Antek potrzebował mojej bliskości, a ja musiałam zrobić w tym czasie co innego. Wystarczyło się zamotać, ukołysać i dziecko spokojnie wtulało się we mnie bądź Arka.

 Chusta ma swoje uroki- jest piękna, a jej możliwe wiązania zapierają dech w piersiach, jednak u nas pojawił się mały problem,a raczej dwa problemy. Arek nie potrafił się szybko i dokładnie zamotać z Antek, a u mnie pojawił się(trwa do dziś) po porodzie problem z nadgarstkami. Ogromny ból, który czasem uniemożliwia mi podniesienie Antka, uniemożliwił mi również motanie. Owszem raz na jakiś czas w sytuacji awaryjnej używam chusty i zdaje sobie sprawę, że przy drugim dziecku, do momentu, aż nie zacznie ono siadać, by móc być noszonym w nosidle, chusta będzie używana, jednak jeśli mogę sobie ułatwić życie, robię to. Nosidło ergonomiczne znanej i popularnej firmy ma kosmiczny minus CENOWY. Niestety, ale kwota grubo powyżej 400zł jest często poza zasięgiem rodziców. Dlatego bardzo ucieszyłam się kiedy do oferty Womar, doszło nosidło ergonomiczne z fajnymi i przyjemnymi wzorami. WOMAR Nosidło ergonomiczne przeznaczony jest dla dzieci które potrafią już siedzieć do malucha o wadze do 20kg. Materiał, z którego wykonane zostało to cudo, to bawełna wysokogatunkowa, 100%.  Wszystkie pasy i klamry są atestowane, nosidło jest miękkie, nie usztywniane z kapturkiem który możemy odpiąć i przypiąć ponownie w razie potrzeby.

Womar zachwycił mnie możliwymi do wyboru wzorami i jakością nosidła. Jest ono intuicyjne w obsłudze, dzięki czemu nawet amatorzy nie będą mieli z nim żadnego problemu. Dziecko w nim noszone przybiera pozycję żabki, która wpływa na prawidłowe funkcjonowanie stawów biodrowych.  Plecki, a co za tym idzie kręgosłup układa się w kształt litery C, dzięki czemu zachowujemy u maluszka, naturalną kifozę pleców. 

I mimo, iż noszenie zdarza nam się w tym wieku sporadycznie, (Antek uważam, że jest dużym chłopcem już) to jednak w chorobach, sprawdza się u nas idealnie. Rzucam go na plecy, Antek tuli się do mnie, a ja mogę ugotować obiad np. Nosidło przy starszych dzieciach sprawdzi się również w pieszych wycieczkach w góry. Kiedy dziecko opadnie z sił, wystarczy wsadzić turystę w nosidło by zregenerował się i nabrał sił ;)