Dzień matki.

Dziś pora Was przeprosić za milczenie na blogu. Za posty sporadyczne i  skąpe w treść. Dziś uchylam Wam drzwi i zdradzam sekret. Dziś w Dniu Matki, uznaliśmy, że możemy poinformować Was o ...

Kiedy to piszę, czekam na pierwszą wizytę u lekarza, kiedy to czytacie jestem w drugim trymestrze ciąży. Tak! Stało się. Wreszcie, długo wyczekiwany maluszek zawitał w moim brzuchu. O jego istnieniu dowiedzieliśmy się 22 marca. 100% pewność dał nam pierwszy test Beta HCG robiony w Wielką Sobotę oraz powtórny test z podwojonym wynikiem robiony w Drugi Dzień Świąt Wielkanocnych. Teraz już rozumiecie, czemu  na blogu ucichło, czemu nagle pokochałam Wielkanoc i czemu  były to tak cudowne i wyjątkowe dni.

Dziś w Dzień Matki, jestem podwójnie szczęśliwa. W  tym roku, pod koniec listopada znowu zostaniemy rodzicami.  Po 9 miesiącach starań, wreszcie mały człowiek zawitał w moim brzuchu. Jego płeć nie jest jeszcze w 100% potwierdzona, więc niech zostanie ona tajemnicą, do czasu, aż nie będziemy mieli pewności.

Pierwsza wizyta u lekarza.07.04.2016.  Niby taka "nowa" sytuacja, a jednak wszystko takie znane, choć tym razem wybrałam innego lekarza i byłam  tym faktem początkowo przerażona. Idąc do lekarza pod koniec 6 tyg wiedziałam, że nie ma co liczyć na bijące serduszko i kartę ciąży ale chciałam wiedzieć, mieć jasno przed oczami pokazany pęchęrzyk ciążowy, usłyszeć magiczne " jest Pani w ciąży". Wiem, że wiele mam po samym pęcherzyku nie wpada jeszcze w radość i szał, ja sama dawkowałam sobie te emocje , bo wiedziałam, co może się jeszcze stać..( ba! ja się uspokoję dopiero jak urodzę.) Jednak miałam i mam tę świadomość, że to moja druga ciąża, więc jestem bardziej świadoma, trochę spokojniejsza i przewidująca.

Druga wizyta u lekarza. 28.04.2016. Małe kłopoty. Złe wyniki badań. Podejrzenie tarczycy, ciąża uznana za zagrożoną, by raptem 1,5 tyg później stwierdzić, iż wyniki były fizjologią ciążową i nic nam nie grozi. Pod kontrolą endokrynologa jednak zostajemy ale liczymy na same dobre i pozytywne wieści.
24.05.2016 - moje imieniny i pierwsze badania prenatalne. Stres ogromny. Godzina 15:30 wizyta, szybki wywiad, po czym naszym oczom ukazał się nasz maluszek, z bijącym pięknie serduszkiem oraz wzorowymi wynikami. Mały człowieczek, machający rączkami, nóżkami, fikający kosiołki. Kamień z serca. ;)

Dziś wkraczam dumnie w II Trymestr ciąży. Ten bardzie spokojniejszy, przyjemniejszy i stabilniejszy.  Nadal nie mogę uwierzyć, że na nowo zostanę mamą, szukam odpowiednich słów, by za jakiś czas poinformować Antka  o tym, że zostanie starszym bratem.  Czekam z tą nowiną jeszcze trochę, bo wiem, jak wiele może się stać. Jestem jednak dobrej myśli i wierzę w szczęśliwy dla nas scenariusz ;)

Teraz rozumiecie skąd ta nagła cisza, brak konkretnych informacji. Pierwszy trymestr był dla mnie ciężki. Mdłości, mega senność oraz lęk przed tym czy wszystko jest ok , sprawiały, że nie umiałam radośnie pisać na blogu, kiedy w sercu gościł niepokój. Wolałam więc, wyluzować, dać sobie spokój i wrócić do Was kiedy będę naładowana pozytywną energią i humorem.

Dziękuję tym, którzy wytrwali, byli ze mną, pisali i niepokoili się ciszą. To bardzo miłe i budujące. Obiecuję starać się być tu jak najczęściej i zacząć na nowo aktywnie uczestniczyć w blogosferze ;)

Z okazji Dnia Matki, życzę sobie zdrowia dla mnie, męża i moich dzieci.
Miłego dnia mamuśki!