Ubogie dzieciństwo.

Coraz więcej słyszy się, że dziecko by było szczęśliwe musi znać smak czekolady, która najlepiej by była dostarczana do jego organizmu 10 razy dziennie, musi znać marki typu Nike, czy adidas, musi mieć najlepsze zabawki i wszelkie nowości.
Często słyszę i czytam cięte uwagi na temat karmienia piersią, które robi z matki niewolnice, wielorazówek - i umazanej po uszy mamie w kupach. No bo wiecie - powinno się karmić do 6 miesiąca - wtedy jest poprawnie i książkowo, a jak książkowo to znaczy, że dziecko rozwija się idealnie, jest zdrowe i szczęśliwe. Wielorazówki zaś nas ograniczają( bo to trzeba zapierać, prać, wieszać, układać)  i skąpimy na jednorazówki - oczywiście te markowe, nie jakieś tam Dady czy Lidlowskie podróby.
Z dzieckiem jedziesz na wakacje do dziadków na wieś - pfff ale będzie miało dzieciństwo, powinnaś zabrać je na Majorkę czy do NY.
Kupujesz w Second hand? - zostawię to bez komentarza.

Pielucha od ECODIDI.

Niestety, jestem na etapie "podstawowym", więc na tym mój wywód mógłby się skończyć.
Zawsze myślałam, że to miłość dawana dziecku jest najważniejsza, myślałam, że nie liczą się marki, firmówki, opinie innych.
Okazuje się, że w wielu domach To właśnie się liczy.
Szpan, pic, pokazówa.
Nie ma nic złego w jednorazówkach- sama je stosowałam i nadal stosuję. Zakładam jednorazówkę na noc, w dzień Antek używa wielorazówek. Nie mogę powiedzieć, że jestem typowo EKO - bo przekonałam się do nich po prawie 18 miesiącach życia Antka. Nie powiem, że mało przy tym roboty, bo owszem jest trochę, zwłaszcza kiedy znajduję w nich 5 kupę z rzędu...  Jednak świadomie się na to zdecydowałam, a widok pupy mojego syna w pięknych pieluchach, otulaczach przyprawia mnie o uśmiech na twarzy.
Nie ma nic złego w karmieniu mlekiem modyfikowanym. Szanuję każdą decyzję, sama mam zdanie na temat karmienia jednak inne. Jestem zwolenniczką karmienia, choć moja droga mleczna trwała jedynie 10 miesięcy.  Jednak jak słucham, że ktoś jest cool bo kupuje takie a nie inne mleko, w którym jest milion witamin i cudów, a w mleku matki sama woda to ręce mi opadają .
Nie ma nic złego w markowych ciuchach. Stać Cię kupuj. Mnie w sumie nie powiem , że nie stać ale nie interesuje mnie kupienie bluzy dziecku za 150zł, bo za tą kwotę ja mogę mieć pół wyprawki sezonowej dla syna. Wolę tą kwotę przeznaczyć na porządne buty dla niego. Jednak dla mnie najważniejszym argumentem jest to, że w dobrych SH nie dość, że kupię coś taniej, to kupie jakieś perełki i wychodząc na spacer nie zobaczę dziesiątki dzieci ubranych w te same bluzeczki, spodenki, czapeczki.  Oczywiście raz, dwa razy do roku na wielkich wyprzedażach ( - 70%) kupuję kilka ciuszków na kolejne sezony, jednak na tym kończą się moje markowe zakupy.
Nie ma nic złego w wakacjach na Majorce i innych cudach. Sama chętnie bym pojechała na taki wypad. Jednak sorry, kiedy w roku nie mamy czasu na odwiedzenie dziadków, to choć na jakiś czas chcemy się z nimi zobaczyć. Oni nie będą żyli wiecznie. Niestety.

I wiecie co, na tym się nie kończy... to jest ten etap podstawowy. I to jest chyba bardziej rywalizacja między matkami. Jedna ma lepsze dziecko od drugiej i jedna daje mu "lepsze " dzieciństwo, a druga " gorsze". Później zaczyna się rywalizacja dzieci. Bo Krzysio ma Ajfona, a Marysia ma buty od Dolcze srolcze.
I nagle dziecko zaczyna dostrzegać różnice.  Podoba mu się Marysia ale nie jest na jej poziomie, a żeby być, to błaga matkę i ojca o buty od Dolcze srolcze, spodnie z Zary, modny zegarek i kasę na lody Magnum. Wtedy jest cool i może poprosić Marysię o chodzenie.
I nie mówicie mi, że tak nie jest, bo pamiętam czasy gimnazjum, gdzie by być w Elicie trzeba było mieć spodnie dzwony, glany, kolczyk w pępku, bogatych rodziców, którzy codziennie dawali kasę na 10 pączków i lody...  Wtedy czułam się czasem gorsza, bo nie miałam połowy tego co oni.Byłam w ich cieniu, bo była ta gorsza.. ta mniej modna, mniej na czasie... po kilku latach dopiero zrozumiałam, co jest w życiu ważne. Nie zmienia to jednak faktu, że na młodego człowieka, szukającego " przyjaciół" ( którzy w tym wieku zmieniają się co chwilę), miłości, akceptacji, jest to nieprzyjemne zderzenie się z brutalną rzeczywistością. I zgadzam się,tak  macie rację, prawdziwy przyjaciel nie patrzy na markę naszych spodni, czy kasę w portfelu... ale dzieciństwo jest brutalne zwłaszcza w dzisiejszych czasach...

Dziś jednak z uśmiechem na twarzy wspominam wakacje na wsi, nieżyjącego już wujka i prababcię.
Konie, krowy, świnie, które karmiłam i dolewałam im wody.
Beztroskie zabawy.
Wielką radość z otrzymanego walkmana, mimo , że inni mieli już wtedy wypasione odtwarzacze CD.
Kino z rodzicami, wspólne sportowe szaleństwa.
Człowiek chyba w pełni docenia, jak sam staje się dorosły i wie, co w życiu jest ważne.
Najważniejsze.