Jak odpieluchować dziecko?

Rodzi się dziecko i z początku opieka nad nim to przewijanie, karmienie i mycie.  Z czasem nasz maluch staje się coraz bardziej samodzielny. Początkowo zajmie się sam startym jabłuszkiem, później zje sam obiad. Zaczyna nam dorastać i usamodzielniać się. Sam je, sam względnie potrafi się umyć, ubrać , zostaje nam ostatnie zadanie do wykonania. Odpieluchować dziecko i właśnie o tym będzie dzisiejszy post.

Odpieluchowanie zaczynaliśmy trzykrotnie. Pierwszy raz był w okolicach czerwca , zakończył się on moją porażką, bo poddałam się zamiast być cierpliwą. Drugi etap miał miejsce pod koniec lata tutaj zobaczyłam i zrozumiałam, że Antek nie jest na to jeszcze gotowy. Miał problem z utrzymaniem moczu nie mógł w porę zdążyć na nocnik, nie sygnalizował potrzeb, nie mówił, że chce siku, ignorował moje pytania o to czy idziemy się załatwić. Odpuściłam więc, bo nie chciałam męczyć i siebie i Antka.  Chwilę po jego drugich urodzinach podjęliśmy z Arkiem decyzję, że działamy razem i pozbywamy się pieluch. Zaczęliśmy od eliminacji ich w domu ( poza spaniem). Szło opornie. Antek czasem celowo sikał na podłogę, dywan, kafelki. Wszędzie tylko nie na nocnik, a im bardziej ja się denerwowałam, tym bardziej on robił mi na złość. Przestałam się więc wkurzać, i zaczęłam tłumaczyć i wycierać wpadki w ciszy, bez komentarzy i bez nerwów. 

Ponieważ opornie nam szło, postanowiłam wykorzystać do tego celu książki i zabawki. Pokazywałam mu rysunki, gdzie dzieci robiły siku, gdzie były nocniki, toalety. Wykorzystałam jedną z jego ulubionych przytulanek ( murzynka ikeowskiego) i sadzałam go na nocnik. Tłumaczyłam, że jego kolega robi siku i biliśmy mu brawo. Za każdym razem po murzynku, Antek też koniecznie chciał siku i owacje na stojąco.  Później jego kumpel poszedł w zapomnienie i Antoś wołał  bądź sam biegł na nocnik za potrzebą. 

Sikanie w domu opanowane do perfekcji, więc przyszła pora na zaprzestanie zakładania pampersów poza domem. Początkowo zaczęłam uczyć Antka wytrzymywać . Kiedy w domu wołał sisi, starałam się wolnym krokiem, powoli, przeciągając z każdym dniem coraz dłużej moment sikania nauczyć go wytrzymywać, a nie sikać kilka sekund po rzuceniu magicznego hasła. Później zaczęliśmy wychodzić bez pieluchy na krótkie spacery i co 3 minuty ( dosłownie!) pytałam go czy chce siku i przypomniałam, że jest bez pieluszki. Z każdym dniem, nasze spacery się wydłużały i teraz bez problemu wychodzimy z domu, czy też jedziemy autem bez pieluchy.  Aktualnie pieluchomajtek używamy jedynie na noc, a ja po prawie 2 miesięcznej "walce" mogę się z Wami podzielić nowina o odpieluchowaniu syna ;D

Uważam, że odpieluchowanie leży zarówno w rękach dziecka jak i rodzica. My musimy uzbroić się w cierpliwość, a dziecko musi być gotowe na ten krok. Nie ma sensu męczyć siebie czy swych pociech na siłę. Kiedy zaczną rozumieć, kiedy zaczną sygnalizować potrzeby wtedy  jesteśmy skazani na sukces. Musimy się uzbroić w cierpliwość, zakupić ścierę i hektolitry płynu do podłóg i tłumaczyć, tłumaczyć, tłumaczyć!

CENNE WSKAZÓWKI:

* Zaopatrzcie się w dużą ilość majtek - początki są bardzo trudne
*Nie od razu Rzym zbudowano- jeśli Wam lepiej, podzielcie sobie te etapy odpieluchowania jak ja. Najpierw w domu, potem dokładamy dodatkowe sytuacje- wyjścia na spacer, do sklepu... 

* Przez zabawę do nauki - może i u Was zabawa z książeczką i ulubioną zabawką przyniesie sukces

* Chwalicie, kiedy dziecko zasygnalizuje swoje potrzeby, kiedy do nocnika trafią owe zawartości ( u nas zawsze są brawa i hasła typu " Super", " Brawo")

Trzymam kciuki za tych przed którymi jest owe wyzwanie i chętnie poczytam tych którzy mają je już za sobą. Podzielcie się swoimi sposobami na pozbycie się pieluchy ;)